
ไม่มีพ่อแม่คนไหนดีพร้อม 100% เพียงแต่ในทุกวัน เราต้องทำบทบาทพ่อแม่
ให้สมกับได้ชื่อว่าเป็นพ่อแม่คนก็เท่านั้น เด็กทุกคนมีสิ่งวิเศษติดตัวลูกมาทุกคน
และ สิ่งวิเศษเหล่านั้น ก็ไม่เหมือนกันทุกคน เรามีหน้าที่เพียงเฝ้ามอง
และ ค้ นหา สิ่งวิเศษในตัวลูกเราให้เจอ คอยสนั บสนุ น และส่งเสริม ให้ลูกเติบโตขึ้นไปเป็นคนดี มีคุณภาพของสังคม
– อย่ าพย าย าม ปั้นลูกเราให้เหมือนลูกใคร
– อย่าขี ด เ ส้น ให้ลูกเราเดินตามลูกใคร
– อย่าตั้ง เ ป้า ให้ลูกเรามีจุดหมายแบบใคร
– อย่าบั ง คับ ให้ลูกเราเป็นอย่างใคร
อย่ าพย าย ามกดลูกลงพิมพ์.. ให้ออกมาเป็น บ ล็อคเดียวเหมือนกันทั้งหมด
ตัวอย่างเช่น… ลูกใครเรียนอันนี้แล้วดี ก็พย าย ามจะส่งลูกเราไปเรียนบ้าง ?
โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกนั้น ชอบหรือเปล่า..
ลูกใครทำได้แบบนี้.. ก็พย าย ามกระตุ้ น ให้ลูกเราทำได้แบบนั้นบ้าง
ลูกใครคิดแบบนั้น.. ก็พย าย ามจะบอกให้ลูกเราคิดแบบเดียวกับเขาบ้าง ?
แบบนั้นไม่ใช่การค้ นหา สิ่งวิเศษในตัวของลูกเรา แต่..เรากำลังพย าย าม
“ล บ “ สิ่งวิเศษที่ลูกเรามี แล้วยัดอย่ างอื่น ที่ได้ดั่งใจเราเข้าไปแทนที่เองต่างหาก
“ลูกเราไม่ต้องเหมือน.. ลูกใครๆ ก็ได้
ลูกเราไม่ต้องเก่ง.. เท่าเหมือนใครก็ได้
ลูกเราไม่ต้องคิด.. เหมือนลูกใครก็ได้
ลูกเราไม่ต้องมีเป้าหมายเดียวกับใครก็ได้
แม้แต่..ลูกเราไม่ต้องเหมือน เราก็ได้เลย
ขอแค่ให้เค้าเป็นในสิ่งที่เขา.. ตั้งใจจะเป็น
อยู่ในขอบเข ตความดีงาม นั่นหละพอแล้ว”