จดหมายฉบับสุดท้าย จากพ่อแม่ ปลายทางถึง “ลูกสุดที่รัก”

สำหรับวันนี้ มีบทความดีๆ ของพ่อแม่ที่มีต่อ “ลูกสุดที่รัก” มาฝากให้เพื่อนๆได้อ่านกัน

เพื่อที่จะได้รับรู้ถึงความรู้สึก ของพ่อกับแม่นี้ไปด้วยกัน เชื่อว่า เป็นบทความที่ดี

ให้แง่คิดกับ ลูกสุดที่รัก ของพ่อแม่ทุกบ้านได้อ่าน ในวันที่พ่อแม่นั้นแก่เ ฒ่ าแล้ว

พ่อแม่หวังว่าลูกคงจะเข้าใจ และ มีความอดทนต่อพ่อแม่ เวลาที่แม่นั้น ทำจานแตก

หรือ น้ำซุปหกลงบนโต๊ะ เนื่องจากสายตาที่ฝ้าฟางแล้ว พ่อแม่หวังว่า ลูกจะไม่ตะคอกใส่

คนแก่ มักมีอารมณ์อ่อนไหวง่าย เหมือนเด็กอยู่เสมอ และรู้สึกน้อยใจ หากโดนลูกดุหรือตะคอกใส่

ถ้าพ่อแม่เริ่มหูตึง ท่านจะไม่ค่อยได้ยินเสียงพูดของลูก แต่พ่อแม่ก็หวังว่า

ลูกจะไม่หงุดหงิดใส่ เวลาที่พ่อแม่ ขอให้ลูกพูดให้ฟังอีกสักรอบ

วันที่ขาของพ่อแม่ไม่แข็งแรงแล้ว พ่อแม่หวังว่า ลูกจะอดทนและคอยช่วยเหลือท่าน

ให้เคลื่อนไหวได้ เหมือนกับตอนที่พ่อแม่ ช่วยลูกให้หัดเดิน เมื่อตอนลูกยังเล็กอยู่

ขอให้ลูกนั้นอดทนฟังพ่อแม่พูด เวลาที่ท่านนั้นชอบพูดจาซ้ำๆซากๆ

ได้โปรด อย่าหัวเราะเยาะท่าน หรือแสดงความเบื่อหน่ายเวลาที่พ่อแม่พูด

ลูกยังจำได้ไหม? ตอนที่ลูกเป็นเด็ก แล้วลูกอยากได้ลูกโป่ง ลูกพูดซ้ำๆ

จนได้ลูกโป่งมาครอบครอง พ่อแม่หวังว่า ลูกจะอดทนในเวลาที่พ่อแม่มีอารมณ์ที่

เปลี่ยนแปลงง่าย แปรปรวน เพราะนั่นเป็นธรรมชาติของคนแก่ ลูกจะเข้าใจได้มากขึ้น

เมื่อลูกเริ่มอายุมากขึ้น และถ้าหากลูกมีเวลาว่าง พ่อแม่หวังว่า ลูกจะพูดคุยกับพ่อแม่บ้าง

เพราะแม่เหงาเหลือเกิน ที่เวลาส่วนใหญ่ แม่ต้องอยู่คนเดียว แม่ก็รู้ว่า..

ลูกทำงานเหนื่อยมาก ถึงแม้ว่าลูกไม่ได้สนใจ ในเรื่องที่แม่พูดให้ฟัง ขอเพียงแค่ลูก มีเวลารับฟังแม่บ้าง

ลูกจำได้ไหม? ตอนที่ลูกยังเป็นเด็ก แม่เคยฟังลูก เล่าเรื่องตุ๊กตาหมี ของลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เมื่อถึงเวลา ที่แม่นั้นป่วยหนัก ต้องนอนอยู่บนเตียง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

แม่หวังว่า ลูกจะอดทน ปรนนิบัติพยาบาลแม่บ้าง พ่อแม่ต้องขอโทษ

ถ้าพ่อแม่ทำเตียงเลอะเทอะ หวังว่าลูกจะอดทน ดูแลพ่อกับแม่ ในวาระสุดท้ายได้

เพราะพ่อกับแม่ คงไม่ได้อยู่นานจนเกินไป เมื่อเวลาที่พ่อแม่กำลังจะจากไป

พ่อและแม่หวังว่า ลูกจะคอยจับมือท่านไว้ ให้กำลังใจท่าน ที่กำลังเผชิญ

กับวาระสุดท้าย โดยปราศจากความกังวลใจทั้งมวล มีเพียงเพียงเท่านี้..

ที่คนเป็นพ่อ เป็นแม่ อยากจะขอจากลูก ทำให้พ่อๆแม่ๆได้ไหมลูก

“ขาดพ่อ เหมือนขาดอากาศหายใจ ขาดพ่อ เหมือนลมหายใจหยุดนิ่ง

ขาดพ่อ เหมือนชีวาไร้สิ่งให้ประวิง ขาดพ่อ เหมือนทุกสิ่ง…สิ้นมลาย

ฉันภาวนาให้พ่อหายป่วย เร็วไว รอการกลับมาของหัวใจให้วิ่ง

รอเวลาพ่อมาพร้อมทุกสิ่งในชีวิน รอวันที่พ่อมาพบฉัน..เหมือนเดิม”

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ : ธรรมะจากแม่