มีนิทานเรื่องหนึ่งเล่าว่า.. มีสะพานไม้เล็กๆ อยู่ให้เดินไปจนถึงโดยที่ หลับตา
ถ้าผู้หญิงคนไหนสามารถเดิน หลับตา ไปถึงได้ โดยไม่ตกลงมา คุณและคู่รักของคุณจะเป็นเ นื้ อคู่ กันตลอดไป
ทุกคนจึงพ ย า ย า ม เดินแล้วหลายรอบ แต่ก็ตกลงมาทุกที
บางคนถึงกับคิดว่า…ฉันคงไม่มีเ นื้ อ คู่แล้วล่ะสิ ? แต่แล้วก้อได้มีคนๆ นึงเดินไปถึงจุดหมายโดยไม่ตกลงมา
ทุกคนต่างแปลกใจแล้วก็ถามว่า..“เดินยังไงถึงไม่ตกลงมา” คำตอบที่ได้ยิน..!
ทำให้ทุกคนก็เ งี ย บไปเลยเค้าบอกว่า… “ก็ชั้นแอบลืมตาเดินไง” ลองคิดดูสิ..!
เพื่อความรัก ทุกคนยอมเ สี่ ย งต า ยหลับตาเดินข้ามสะพาน ยอมปิดตาปฏิเ ส ธที่จะมองเห็นความจริงต่างๆ
ที่ผ่านเข้ามา เค้าสั่งให้หลับตาเดิน
ก็ยอมเค้าบอกว่ารัก…ก็เชื่อ โดยไม่ดูที่หลักความเป็นจริงมันจะไปถึงปลายทาง
ในเมื่อตาเรามองไม่เห็นทางเราจะได้รับความรักที่ดีดีได้อย่ า งไร
เมื่อเราหลับหูหลับตารัก มันเป็นความรักที่ไม่ฉลาด
และ ข าดสติเวลามีความรักลองเปิดตามองให้ไกล…
อย่ าปล่อยให้ความรักทำให้ตาบ อ ด ถึงแม้ว่า..ลืมตาเดินแล้วยังตกลงมาอีก แต่ก็คงไม่เ จ็ บเท่า
กับหลับตาเดิน เพราะเราจะรู้ว่าต้องตกท่าไหน และเจ็ บน้อยที่สุด
เพราะการไม่รักใครเลย ไม่ใช่การ “แก้ปัญหา”
แต่การมี ความรักอย่างฉลาด คือ “การแก้ปัญหาที่ถูกต้อง”
รักอย่างมีสติ…เป็นกำลังใจให้ผู้หญิงทุกคนนะคะ
